Վերջերս լույս է տեսել Ջորջ Մոիոյի գիրքը «Ավերակներից դուրս գալը: Նոր քաղաքականություն ճգնաժամային ժամանակների համար» անվան տակ: Նա իր գրքում բացատրություններ է ներկայացնում նեոլիբարալիզմի տեսության առաջացման մասին: Նա ասում է, այն պատկերացումը, որ մարդը իր բնույթով մրցակցային ու ինդիվիդուալիստ է, այնքան էլ վնասակար պատկերացում չէ, այլ հակասում է հոգեբանության, ներվաբանության ու էվուլացիոն կենսաբանության ձեռք բերումների հետ: Նա ասում է մարդիկ իր նման տեսակ սիրողներ են, սակայն մենք կարիք ունենք մի նոր կարեկցության պատմության և ընդհանուր զարգացմանը, որպեսզի հաղթահարենք նեոլիբերալիզմի պատմության պրոպագանդային:
1947 թվականին Ֆրեդրիխ Հայքը և ուրիշները միասին ստեղծեցին «Մոնտ Փերլին» նեոլիբերալական միությունը, նեոլիբերալները ունենալով հարուստ մի քանի հովանավորողներ` ստեղծեցին համաշխարհային մի ցանց: Մտավոր կենտրոններ ստեղծեցին ու համալսարանների ֆակուլտետներին դրամական հովանավորություններով գրավեցին դեպի իրենց, գլխավոր խմբագիրներին ու լրագրողներին հրավիրեցին իրենց նիստերին ու իրենց հաջողվեց որպես խորհրդատուներ մարդ ներկայացնել քաղաքական հիմնական նախարարություններում: Նրանք գիտեին, որ մինչև այն ժամանակ, որ Կինեզյան սոցիալ դեմոկրատները ընդունվել են լայն մասշտաբով կուսակցությունների ու քաղաքական խավերի կողմից, նրանք ոչ մի չանս չունեն անմիջական հաջողությունների հասնելու: 30 տարվա ընթացքում ստեղծեցին իրենց ցանցերը, մեկնաբանությունները ավելի լավացրին ու անընդհատ ավելի շատ մարդ ներգրավեցին իրենց օղակներում: Գիտեին, որ երբ տնտեսական ու քաղաքական ճգնաժամերը վրա հասնեն, իրենք պատրաստ են լինելու դրանց դիմագրավելու համար: Ինչպես Ֆրիդմանն է ասում՝ «Երբ ժամանակը հասավ, որ պետք է փոխվեք... ձեր տրամադրության տակ է լինելու պատրաստի ալտերնատիվ»: Սակայն ամենակարևոր մի բան ունեին, որ դիմացինը չուներ՝ նոր պատմություն: Յուրաքանչյուր սերնդի համար քաղաքական պատմությունները պետք է ժամանակակից լինեն ու փոխարինվեն, այն պատճառով, որ նրանց քաղաքականությունը առօրյա վիճակից դուրս է գալիս, կոռուպացվում կամ հարձակումների հետևանքով թուլանում է:
Նեոլիբերալիզմը իր բնույթով մի տեսակ խաբեբայություն է, որը միայն իր շահերն է հետապնդում, մի տեսակ զարդարված ու բարդ տեսություն է, որը հարուստները իրենց շահագործման արարքը արդարացնում են դրանով և իրենց ազատում են դեմոկրատիայի սահմանափակումներից՝ հարկայինից, հսկողությունից, աշխատողների համար հարմար աշխատավարձ և հարմար պայմաններ ստեղծումից, կենդանի էակների կարևորելուց և բոլոր այն հարգալից վերաբերմունքից, որը անհրաժեշտ է ունենալ միմյանց հանդեպ:
Գիտություն
Reprogrammed the Havana International Book Fair
Երեքշաբթի, Նոյեմբերի 28, 2023
Changed the date of the Havana International Book Fair According with the website Cubadebate, the date of the International party of the book in Cuba, scheduled to next year's February...
ՊԵՐՈՒ. ՀՆԱԳԵՏՆԵՐԸ ԳՏԵԼ ԵՆ 3000-ԱՄՅԱ ՔԱՀԱՆԱՅԻ ԳԵՐԵԶՄԱՆԸ Tele Sure 28 օգոստոսի 2023 թ
Դամբարանի հայտնաբերումը վերագրվել է Պոկոպամբայի հնագիտական նախագծի ջանքերին:...
Կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարար Ժաննա Անդրեասյանն այսօր ընդունել է «Գիտուժ» նախաձեռնության ներկայացուցիչներին:
Հանդիպմանը ներկա են եղել նաև ԿԳՄՍՆ գիտության կոմիտեի...
Ճանաչենք ու պայքարենք նոր վիրուսի դեմ
Կորոնավիրուսը արդեն դառնում է համաշխարհային մի երևույթ: Աստիճանաբար...
Նոր Հրատարակություն Անգլերենով
Մենք կցանկանայինք ձեր ուշադրությունը հրավիրել Եվրոպական արհմիության ինստիտուտի...
Հերունու դիտակը, «Big Bang»-ի տեսությունը եւ Իէն Գիլանի միակ հարցը
Rock Aid Armenia բարեգործական նախաձեռնության 30-ամյակը տոնելու համարՀայաստան...
Նեոլիբերալիզմը ի սկզբանե մի տեսակ խաբեբայություն է
