0
Свет Октября направлен в будущее! Уважаемые товарищи! Дорогие друзья! Мои соотечественники! Мир отмечает 100-летие Великой Октябрьской социалистической революции. Это событие достойно встречает вся планета. В каждом уголке земли есть те, кто размышляет о значении Великого Октября. Те, чьи сердца учащённо бьются при словах о Ленине, партии большевиков и Советской державе. 100 лет назад трудящиеся нашей страны подняли Красный стяг над Россией. То были судьбоносные «десять дней, которые потрясли мир». Во все стороны света разлетелись короткие, понятные каждому простому человеку лозунги: «Мир народам!», «Хлеб голодным!», «Землю крестьянам!», «Фабрики рабочим!», «Власть Советам!». Их услышали все: прежде всего те, чьим умом и талантом…
Ստորև ձեզ ենք ներկայացնում Պորտուգալիայի կոմկուսի միջազգային հարաբերությունների ու գործադիր խորհրդի անդամ ընկեր Ալբանու Նունեշի ելույթի կարևոր մասերից, որը տեղի է ունեցել 2015 թվականի մայիսի 24-25-ին «Միջազգային Կոնֆերանսում» Պրահագա քաղաքում: Այս կոնֆերանսը կազմակերպել էր Չեխոսլովակիայի կոմկուսը:Պորտուգալիայի կոմկուսի տեսակետից աշխարհի ներկա վիճակը ունի չորս հիմնական բնութագրեր՝ 1-Սովետական Միության բացակայության հետևանքները և սոցիալիզմի պարտությունը, շահագործողների հակահարձակումը և իմպերիալիզմի ոտնձգությունները, 2- Կապիտալիզմի կառուցվածքի ճգնաժամի խորացումը, որը իր մեջ պարունակում է պարբերական ու երկարատև ճգնաժամեր, 3-Չինաստանի տնտեսության վերելքը, 4-Մասսաների և աշխատավորների դիմակայությունը հատկապես Լատին Ամերիկայում և Եվրոպայում, որոնք հանգեցրել են դրական առաջխաղացումների: Մենք գտնվում և պայքարում ենք խիստ անկայուն ժամանակահատվածում, օրըստօրե պարզ է դառնում,…
Արդյո՞ք կուսակցությունները անսխալական են, արդյո՞ք աշխարհում կա մի կուսակցություն, որ իր պատմության ընթացքում սխալված չլինի: Կարծում եմ բոլորս այս հարցերին կպատասխանենք՝ Ոչ:Սխալների մեծ մասը գալիս է տվյալ պայմաններից ու ժամանակից: Սովետական Միությունում գործող կոմկուսը զերծ չի եղել նման սխալներից ու այդ կուսակցության ներկայիս շատ ղեկավարներ և կենտկոմներ, ընդունելով իրենց սխալները, որպես դինամիկ կուսակցություն բարեփոխումներ են կատարում իրենց մոտեցումներում ու գաղափարախոսություններում, քանի որ կոմունիստական գաղափարախոսությունը դոգմա չէ և զարգանում է ըստ ժամանակի ու պայմանների:16 Երկրներում առաջին անգամ աշխարհում հաստատվում են սոցիալիստական կարգեր, որոնք ունենում են մեծ նվաճումներ ու այդ 16 երկրներին հավաքում է մի միությունում, որպես Սովետական Միություն: Դա դառնում է…
Սոցիալիստական գաղափարախոսները անդրադարձել են նաև հետսոցիալիստական հասարակության բնույթին, սակայն արդյո՞ք այդ հասարակությունը հասանելի է, թէ միայն իդեալներ են: Նման հասարակությունը ներկայումս այնքան աբստրակտ կամ վերացական, ուտոպիա և իրականություններից հեռու է, որ լրջորեն սոցիալիստական շարժումների օրակարգ չի դառնում: Սա չի նշանակում ուտոպիայի մերժում, մարդը առանց ուտոպիայի, առանց երազանքների չի կարող գոյատևել, իսկ մարդը իր ձգտումները, երազանքները, գաղափարները իրականացնելու համար պետք է շարունակ հետևողականորեն աշխատի: Ինչքան հասարակությունը զարգանա, առաջ ընթանա, այնքան էլ մեծանալու են նրա պահանջմունքները, հույսերի ու սպասելիքների մակարդակը և հենց այս ընթացքն է, որ անվերջ է: Խոսվել է ու պատկերացում է կազմվել, որ սոցիալիստական հասարակությանը հաջորդելու է մի այնպիսի հասարակություն,…
Գլոբալիզացիայի եւ տարածաշրջանային համագործակցության վերլուծական կենտրոնի (www.acgrc.am) կողմից ներկայացված հարցերին` Հայաստանի Աառաջադիմական Միացյալ Կոմունիստական կուսակցության նախագահ` Վ. Սաֆարյանի տված պատասխանները: 1. Ինչպիս՞ի դերակատարություն ունի Ռուսաստանը Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գործընթացում : - Ռուսաստանի Դաշնությունը հանդիսացել է միջնորդ կողմ` 1994 թ. մայիսի 5-ին Բիշքեքում Հայաստանի , Ադրբեջանի և Լեռնային Ղարաբաղի միջև կնքված հրադադարի արձանագրության կազմման և պայմանագրի կնքման մեջ, որի արդյունքում 1994թ. մայիսի 12-ի 00 ժամ 01 րոպեից դադարեցվեն ռազմական գործողությունները: (Պայմանագիրը համապատասխանաբար ստորագրել են Հայաստանի կողմից` ՀՀ Պաշտպանության նախարար Ս. Սարգսյան, /1994թ. մայիսի 10-ին / Ադրբեջանի կողմից Մ. Մամեդովը, /1994թ. մայիսի 9-ին/ ԼՂՀ-ի կողմից ` Ս. Բաբայանը /1994թ. մայիսի 11-ին/):…
Մի ուրշ կարևոր երևույթ, որ առանց պատասխան է մնացել, այն է, որ սոցիալիզմի «անմիջապես» հաստատման կողմնակիցները հասարակական ո՞ր ուժի օգնությամբ են ուզում սոցիալիզմը հաստատել որևէ երկրում: Ուղղակի կամ անուղղակի բոլոր շեշտադրումները բանվոր դասակարգի վրա է: Սակայն ո՞րն է այս բանվոր դասակարգը և որո՞նք են դրա ներքին շերտերը: Արդյո՞ք դրա մեջ ընդգրկվում են միայն «կապույտ վարիկավոր» բանվորները, թէ «սպիտակ վարանիկավոր» բանվորները կամ էլ «նոր միջին դասակարգը» նաև ընդգրկվում է այդ դասակարգի մեջ: Առաջինի դեպքում բանվոր դասակարգը, այլևս մեծամասնություն չի կազմում և չի կարող իրագործել այն դերը, որ պատմականորեն են նրա համար ճշտել: Երկրորդի դեպքում, այսինքն «սպիտակ վարանիկավոր» բանվորները, եկամուտի մակարդակի, հասարակական…
Հասարակական փոփոխությունների համար փուլերի գոյությունը չի նշանակում, որ մի պատ քաշենք այդ փուլերի միջև, որովհետև հասարակական զարգացումները կամ փոփոխությունները անբաժանելի, շարունակական և իրար հետ կապված ու անվերջ են: Նոր համակարգի հիմնական տարրերն ու կառույցները ձևավորվում են հին համակարգում և կառույցներում: Այս շարունակությունը նմանվում է գույների, որտեղ տարբեր գույների միջև հստակ գիծ չկա, օրինակ ոչ մի գիծ կապույտը կանաչից, կանաչը դեղնից կամ դեղինը կարմրից չի անջատում: Մի տեղ, որ որևէ գույն աստիճանաբար գունաբացվում է մյուս գույնը մգանում է: Մարքսը նաև անդրադարձել է այս իրականությանը և նշել է, որ. «Կոմունիստական հասարակությունը... կապիտալիստական հասարակությունից է առաջ գալիս, այդ իսկ պատճառով ամեն տեսանկյունից՝ տնտեսական,…
Սոցիալիստական գրականության մեծ մասում, սոցիալիզմի հասկացողությունը դեռևս պարզ չէ: Ապարդյուն կլինի, եթե աշխատենք հստակ պատկերացում կազմել ապագա և հետ կապիտալիստական հասարակության մասին: Այս հարցում գոյություն ունեն երկու տեսակ ծայրահեղական մոտեցումներ: Առաջինը այն է, որ ըստ «Բերնշտայնի»՝ «Նպատակը ոչինչ է ու շարժումը ամեն ինչ» և երկրոդն այն տեսակետն է, որ համոզված են նպատակի ճշտումը կամ ապագա հասարակության պատկերացումը սոցիալիզմի համար պայքարողների ամենակարևոր ներկա պարտականություններից է: Պարզ է, որ երկու տեսակետներն էլ ծայրահեղական ու խնդիրներով լի են: Որևէ կասկած չկա, որ պետք է մոտավոր հասկացողություն և պատկերացում ունենալ սոցիալիստական հասարակության հասարակական, տնտեսական ու մշակութային հատկությունների մասին և միևնույն ժամանակ պարզած լինել դրանց…
Հայաստանի տարբեր մասնագետներ, հասարակական ու քաղաքական գործիչներ իրենց տեսակետներն են արտահայտել ազգային գաղափարախոսության մասին: Ստորև ներկայացնում են այդ տեսակետները համառոտ ձևով, որպեսզի կարողանանք պատկերացում կազմել, թէ ինչպես է մտածում մեր մտավորականությունը այդ երևույթի մասին: ՀՀ Անկախության 21-րդ ամյակին նվիրված մի գիտաժողով տեղի ունեցավ, որտեղ մասնակիցները այդ թեմայի շուրջ իրենց կարծիքները արտահայտեցին ըստ հետևյալի՝ Գագիկ Հարությունյան՝ «Նորավանք» գիտակրթական հիմնադրամի տնօրենը: Ազգային գաղափարախոսությունը հայացքների համակարգ է, որն ուղղված է այս կամ այն երևույթին, և այն ժամանակի ընթացքում կարող է փոխվել: Ալբերտ Նալչաջյան՝ Հոգեբանական գիտությունների թեկնածու: Հայ ազգային գաղափարախոսության մասերից մեկը պետք է լինի էթնիկական արժեքների ամբողջությունը: Առաջարկում եմ մտածել էթնիկական տնտեսագիտության մասին:…
Սուրհանդակ , 16 նոյեմբեր Ազգային գաղափարախոսության սկզբունքները և անկյունաքարը հանդիսանում են` Արդարությունը, Հավասարությունը և Առաջընթացը: ՍՈՑԻԱԼԱԿԱՆ արդարությունը, որտեղ ամեն ոք օրենքի առաջ պատասխան է տալիս հավասարապես, այսինքն լինի իշխան, հարուստ, պաշտոնյա կամ շարքային քաղաքացի: Որտեղ սոցիալապես աղքատներ և ճորտեր չկան, որտեղ գերակշռում է բարոյականության սկզբունքը: Ազգային գաղափարախոսության մեջ հիմնական շեշտը դրվում էր սոցիալական հավասարության վրա, հիշեցնեմ, որ դա ԿՈՄՈՒՆԻՍՏԱԿԱՆ սկզբունքներից տարբերվում է: Հասարակություն, որտեղ չեն լինի չքավորներ և աղքատներ, որտեղ շուկայական հարաբերությունները կարգավորում է պետությունը, ոչ թե անհատը, այսինքն՝ անհատը կարող է կառավարել իր տնտեսությունը, բայց վերահսկվելով պետության կողմից: Այդպիսի համակարգով են աշխատում աշխարհի ամենազարգացած երկրները, օրինակ Շվեդիան, որտեղ աղքատներ…
Կարելի է ասել, որ ազգային գաղափարախոսությունը կարող է փոփոխություններ առաջացնել կամ էլ փոփոխությունների դեմ կանգնել, սա փաստորեն գաղափարախոության ինքնության հատկություններից է, որը միևնույն ժամանակ և համախմբող է և տարանջատող: Առաջինի դեպքում ազգային գաղափարախոսությունը մարդկանց հրավիրում է միանալու և միասնականության «Մենք»-ի հետ, պահանջում է ընդհանուրի շահերը և ընդհանուր դիրքորոշումներ է առաջարկում: Այդ դրդապատճառը մեծ մասամբ բխում է նրանից, որ գաղափարախոսությունը կապված է շահերի հետ: Ազգային գաղափարախոսությունը երբեմն տարբեր խմբերի իսկական հակասություններն ու բախումները վարագույրի ետևում է թաքցնում կամ էլ առաջարկում է, որ առնվազն դրանք ժամանակավոր մոռացության տալ: Սա շատ նկատելի է մի հասարակության կամ երկրի գաղափարախոսության մեջ կամ մի ազգում, օրինակ`…
