ՆԱԽԱԲԱՆ (Մաս 9) Socialism.am 2/8/2024 Հատվածներ Ներածությունից, 1995 թ 1993 թվականին ես հանդիպեցի գրքի գրախոսներին, այն մարդկանց, ովքեր հերքում են, որ նացիստական Հոլոքոստն իրականում տեղի է ունեցել: Ես գրեցի հեղինակին, որը համալսարանի պրոֆեսոր էր, նրան ասացի, որ նրա գիրքն ինձ ստիպեց մտածել, թե արդյոք նա գիտի՞, որ ամերիկյան հոլոքոստ է տեղի ունեցել և դրա անտեսումը չի արդարացնում նացիստական հոլոքոստի ժխտումը: Ես ասացի, որ ամերիկյան հոլոքոստի ժխտումը այնքան ցավալի և սխալ է, որ հերքողները նույնիսկ տեղյակ չեն ու չեն ըմբռնում այն խորությամբ: Ամերիկայի հոլոքոստի ժամանակ մի քանի միլիոն մարդ մահացավ: Բացի դա, 1940-ական թվականներին Ամերիկայի, Չինաստանի և Հունաստանի, իսկ 1990-ական թվականներին Աֆղանստանի և Իրաքի վրա ԱՄՆ-ի հարձակումների հետևանքով միլիոնավոր մարդիկ ենթարկվեցին  թշվառության և խոշտանգումների:  Ես իմ նամակին կցեցի այս միջամտությունների ցանկը, որը, իհարկե, ներկա գրքի թեման է: Իմ նամակում ես նաև առաջարկեցի իմ գրքի ավելի վաղ հրատարակության մի օրինակը փոխանակել իր գրքի օրինակի հետ, բայց նա պատասխանեց, որ ի վիճակի չէ դա անել: Եվ դա այն ամենն էր, ինչ նա ասաց: Նա ոչ մի մեկնաբանություն չտվեց իմ նամակի մյուս մասի վերաբերյալ, որը վերաբերում էր ամերիկյան հոլոքոստի ժխտմանը, նույնիսկ չնշեց, որ ես բարձրացրել եմ այդ հարցը: Գիտնականի հեգնանքը Նացիստական Հոլոքոստը ժխտելու թեմայի կապակցությամբ, որը նշանակում էր ամերիկայի ձեռքով կատարած հոլոքաստի ժխտումը, իսկապես դասական բնույթ ուներ: Ես տարակուսում էի, թե ինչու լավ պրոֆեսորն ընդհանրապես անհանգստացել է ու չի պատասխանել իմ նամակին: Ակնհայտ է, որ եթե իմ թեզը կամ գիրքը կարող էր նման մարդուց ստանալ նման անարձագանք, ապա հասկացա, որ իմ թեզը կամ գիրքը բախվելու են չափազանց սուր դժվարին վերաբերմունքի: 1930-ականներին և կրկին 1940-ականների և 50-ականների պատերազմից հետո ԱՄՆ-ում տարբեր շերտերի հակակոմունիստները ամեն կերպ փորձում էին բացահայտել Խորհրդային Միության հանցագործությունները, ինչպիսիք են մաքրման դատավարությունները և զանգվածային սպանությունները: Բայց տարօրինակ բան տեղի ունեցավ.

Թվում էր, թե ճշմարտությունը նշանակություն չունի հակակոմունիստների համար։ Ամերիկացի կոմունիստներն ու ճանապարհորդները շարունակում էին աջակցել Կրեմլին: Անգամ տեղիք տալով հակակոմունիստների կողմից պարբերաբար տրվող չափազանցություններին ու ապատեղեկատվությանը, որոնք վնասում էին նրանց վստահությանը, շարունակական անտեղյակությանը և/կամ ժխտմանը ամերիկացի ձախերի կողմից։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտին, երբ հաղթական դաշնակիցները հայտնաբերեցին գերմանական համակենտրոնացման ճամբարները, որոշ դեպքերում մոտակա քաղաքներից գերմանացի քաղաքացիներ բերվեցին ճամբար՝ դեմ առ դեմ հանդիպելու հաստատությանը, դիակների կույտերին և դեռևս կենդանի մարդկանց կմախքներին պատկառելի բուրգերներից ոմանք նույնիսկ ստիպված էին թաղել մահացածներին: Ի՞նչ ազդեցություն կարող է ունենալ ամերիկյան հոգեվիճակի վրա, եթե ճշմարտությունը ընդունող ու չընդունողները ստիպված լինեին ականատես լինելու ԱՄՆ-ի վերջին կեսդարյա արտաքին քաղաքականության հետևանքներին: Իսկ եթե բոլոր գեղեցիկ, մաքուր, առողջ ամերիկացի տղաները, ովքեր անսահման տոննաներով ռումբեր գցեցին տասնյակ տարբեր երկրների մարդկանց վրա, որոնց մասին ոչինչ չգիտեին՝ տեսախաղի հերոսների նման իջնեին երկիր, տեսնեին ու հոտոտեին այրվող մարմինները: Հասարակ տրամաբանություն, որ Ռեյգանի վարչակազմի անխնա կոշտ հակակոմունիստական քաղաքականությունն էր՝ իր թեժացած սպառազինությունների մրցավազքով, որը հանգեցրեց Խորհրդային Միության  փլուզմանը և վերաձևավորմանը: Ամերիկյան պատմության գրքերը, հավանաբար, արդեն սկսել են այս թեզը ճոխացնել: Մեծ Բրիտանական Տորիները (Թորիները միապետներ են, պատմականորեն բարձր եկեղեցական անգլիկան կրոնական ժառանգություն էին և դեմ էին Վիգ կուսակցության լիբերալիզմին։) ասում էին, որ Մարգարեթ Թետչերը և նրա անդրդվելի քաղաքականությունը նույնպես նպաստել են «հրաշքին»: Արևելյան գերմանացիները նույնպես հավատացած էին դրան: Երբ Ռոնալդ Ռեյգանն այցելեց Արևելյան Բեռլին, այնտեղի մարդիկ ոգևորեցին նրան և շնորհակալություն հայտնեցին «Արևելքի ազատագրման գործում ունեցած դերի համար»: Նույնիսկ շատ ձախակողմյան վերլուծաբաններ, հատկապես նրանք, ովքեր դավադրության են հակված, հավատում էին այդ տեսությանը: Բայց այս տեսակետը համատարած ընդունված չէ. ոչ էլ պետք է լինի: Շարունակելի․․․

 Բելգիական տրակտորները կայանում են ԵՄ խորհրդարանի առջև ՈՒՂԻՂ Բելգիական տրակտորները կանգնում են Եվրամիության խորհրդարանի առջև՝ բողոքի ցույցերի մեկ օրվա ընթացքում, մինչ ԵՄ առաջնորդները հավաքվում են քաղաքում: Եվրոպայի ֆերմերները ընդվզում են. Զայրույթը հանգեցրել է ճանապարհների խցանումների և տրակտորների շքերթների վերջին մի քանի շաբաթվա ընթացքում, երբ ֆերմերները իրենց բողոքի ցույցերը դուրս են բերել Ֆրանսիայում, Գերմանիայում, Լեհաստանում և Ռումինիայում՝ ավելի վաղ Նիդեռլանդներից հետո: