Հնդկաստանի Կոմունիստական Կուսակցության (Մարքսիստ) առաջին քարտուղար Սիտարամ Եչուրին, Մարքսի ծննդյան 200 ամյակի առթիվ իր ելույթում անդրադարձել է նացիոլիզմի հարցին Հնդկաստանում, որից որոշ մասեր ներկայացնում ենք ստորև: Հնդկաստանում առկա է պոպուլիստական նացիոլաիզմը: Կապիտալիստական աշխարհում բուրժուական նացիոնալիզմը (մի ազգի ծայրահեղական և ֆանատիկ ազգայնականություն և ուրիշ ազգերին հակառակ) միշտ ծառայել է բուրժուազիայի շահերի օգտին: Մինչ այն ժամանակ, որ նացիոնալիզմը իշխող դասակարգ է, նացիոնալիզմը պրոպագանդվում և տարածվում է որպես հայրենասիրություն: Մյուս կողմից պոպուլիստական մոտեցումները մի քաղաքական նպատակ են հետապնդում, որտեղ օգտագործվում է զգացմունքներից ու ժողովրդի մի մասի հոգեվիճակից, և նացիոնալիզմից մի պատկեր է ներկայացվում, որը ամբողջովին կեղծ մի կատեգորիա է: Պոպուլիստական նացիոնալիզմը միշտ ծառայում է երկու նպատակի համար՝ 1-Բուրժուական շահերի հետապնդում, 2-Այն խմբերի շահերի հետապնդում, որոնք հասարակության մեջ ուզում են առաջացնել որոշակի փոփոխություններ իրենց պոպուլիստական պահանջների հիման վրա: «Ազգային ազգասիրության կազմակերպություն»-ը (RSS) և «Հնդկաստանի ժողովրդական կուսակցություն»-ը (BJP) Հնդկաստանի ժամանակակից դեմոկրատիկ և սեկուլար հանրապետության փոխարեն ուզում են տեսնել «Հենդու ազգ»-ը, որտեղ հենդու մեծամասնությունը կրոնական ուրիշ փոքրամասնություններին (հատկապես մուսուլմաներին, որոնց անվանում են ներսում արտաքին թշնամի) իրեն ենթարկելով տարածում է հենդու նացիոնալիզմը, սա համարվում է հետադարձ նախկին արժեքներից: Այդ կուսակցությունների աջակողմյա տեսաբանները «Հնդկական գաղափարը» գերբնական հասկացողություն են իմանում: Լեզվի, կրոնի, ցեղի, մշակությաին բազմազանությունը Հնդկաստանում ամենաշատն է աշխարհում: Ըստ վիճակագրական տվյալների առնվազն 1618 լեզու, 6400 կաստ, 6 կրոն, որոնցից 4-ը հենց Հնդակաստանում է առաջացել և 6 ցեղային խմբեր գոյություն ունեն այս երկրում: Նացիոնալիզմը ծառայում է համաշխարհային ֆինանսական կապիտալին «Ազգ»-ի մասին այն սահմանումները, որոնք ձեռք են բերվել «Վեստվալի» պայմանգրում (Բազմակողմանի խաղաղության պայմանգիր է, որը կնքվել է Վեստվալի նահանգում, Եվրոպական երկրների կողմից, 30 տարի արյունալի կրոնական պատերազմից հետո՝ 1618-1648 թթ.), ձևավորվել է առևտրական կապիտալիզմի ժամանակահատվածում և բուրժուական նացիոնալիզմի ծագումով, որի գաղափարախոսությունը հենված էր սպեկուլատիվիզմի վրա: Այսինքն ազգի անունով հարստության կուտակում, իմպերիալիստական տարածքների գրավում, իբրև թէ «ազգի հարստության և ուժի ավելացում» անվան տակ: Երկրի հանքերի անբնական շահագործում հատկապես ոսկու և ադամանդի և մյուս թանկագին նյութերի արտահանում, օգտվելով ստրկատիրական աշխատուժից, որոնց ի գործ էին դրվում նացիոնալիզմի անվան տակ: Ազգին գերադասում էին ժողովրդից: Նրանց կատարած աշխատանքները որևէ կապ չուներ այդ երկրների մասսաների ու աշխատավորների կյանքի պայմանների բարելավման հետ: Ցույց էին տալիս, որ ազգը ժողովրդից բարձր է գնահատվում: Ազգի անունով ժողովրդին ուղարկում էին իմպերիալիստական պատերազմների ու տարբեր երկրների աշխատավորներից պահանջում էին, որ կռվի ճակատներում միմյանց սպանեն: Այսպիսով կարելի է եզրակացնել, որ բուրժուական նացիոնալիզմը միշտ մեծ պատկերացումով նացիոնալիզմ է եղել և հիմա էլ կա, որ իրեն վերագրում է գերաշխարհական հասկացողությունը և գերադասվում է ժողովրդից: Բուրժուական նացիոնալիզմը միշտ ցավ է պատճառել ժողովրդներին ու միշտ ծառայել է համաշխարհային ֆինանսական կապիտալի շահերի պահպանման օգտին: Նեոլիբերալական տնտեսական համակարգերի ու ռեժիմների պաշտպանելը դեմոկրատական կենտրոնների սահմաններում, նացիոնալիզմի անվան տակ սպառնում է շատ երկրներին, օրինակ Հնդկաստանին և այլն: Հայ Ձախ Ֆորում, Փետրվար 1, 2023 թ.