Վենեսուելան մի դժվարություն ունի, որն Ամերիկան երբեք չի ունեցել և չի էլ ունենալու: Վենեսուելայի դժվարությունն այն է, որ մեծ կախվածություն ունի դոլարից, այսինքն մի փողի միավորից, որը ինքը չի տպում: Չնայած Վենեսուելան ձևականորեն պատերազմի մեջ չէ, սակայն Ամերիկայի նախագահ Ջորջ Բուշ-կրտսերի, 2002 թվականին, անհաջող հեղաշրջման փորձից հետո Վենեսուելայի նախագահ Հուգո Չավերզի դեմ, առանց պաշտոնական հայտարարության, պատերազմ է սկսել  Վենեսուելայի դեմ, և Վենեսուելայի բյուջեից մոտավորապես 7 միլիարդ դոլար զավթել է ու չի վերադարձնում:  

Երբ նավթի գինը իջավ, Վենեսուելան սկսեց իր փողը՝ «Բոլիվար»-ը տպել, որպեսզի կարողանա դրանով միջազգային շուկայում դոլար գնել: Երբ բրոքերները արհեստականորեն դոլարի արժեքը բարձրացրեցին, անհրաժեշտ եղավ ավելի շատ Բոլիվար տպել և այդ իսկ պատճառով ազգային փողը արժեզրկվեց:
Հուգո Չավերզը առաջնորդեց «Բուլիվարի Հեղափոխություն»-ը, որը մեծ տնտեսական ու հասարակական բարեփոխություններ առաջացրեց երկրում, լրջորեն նվազեց աղքատությունը և անգրագիտությունը, բարձրացավ քաղաքացիների առողջապահական ու կյանքի մակարդակը: 2013 թվականի Չավերզի մահից հետո, Մադուրան շարունակեց Բոլիվարի Հեղափոխությունը:
Վատ համբավ ունեցող Էլիոթ Էբրամզը վերջերս Ամերիկայի կողմից նշանակվել է Վենեսուելայի հարցով ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցիչ: Նա մասնակից է եղել Չավերզի դեմ անհաջող հեղաշրջման փորձին և ընդհանուր սպանությունների հեղինակ է համարվում, նրա ուժեղ կոմնակից կամ գործընկերներից է նաև Թրամփի խորհրդատու Ջոն Բոլթոնը: Նրանք 2019 թվականի, փետրվարի 28-ին, մամուլի ասուլիսի ժամանակ հայտարարել են, որ պատրաստել են 5000 զինվոր ուղարկել Կոլումբիա՝ Վենեսուելայի սահմանակից երկրում, ուղղակի ռազմական միջամտության նպատակով: Նրանք հայտարարել են, որ իրենք «անավարտ» գործեր ունեն Վենեսուելայում: Սա իմպերիալիստական ձգտումներից է բխում, որը չի ցանկանում երկրները առանց իրենց ու անկախ ապրեն: Ամերիկան բացի նավթի պաշարների գրավելուց հետապնդում է ձեռք բերել Վենեսուելայի բանկային համակարգը:
2010 թվականին Չավերզը մի օրենք անցկացրեց, ըստ որի բանկային համակարգը համարվեց «Ընդհանուր ծառայություններ»-ի մի մասը: Ըստ այդ օրենքի, բանկերի շահույթի 5 % պետք է հատկացվի քաղաքային խորհուրդների ծրագրերի իրականացման համար: Վենեսուելայի իշխանությունը իր հսկողությունը տարածեց նաև մասնավոր ֆինանսական ինստիտուտների վրա: Ըստ այդ օրենքի, բանկերի վարկերի կեսը պետք է հատկացվեն փոքր միավորներին և գյուղատնտեսությանը: Երկրի սահմանադրության մեջ բնակարան ունենալը ճանաչվեց որպես իրավունք և բանկերը պարտավորվեցին, որ այս օրենքը իրականացնելու համար 15 % իրենց եկամուտներից հատկացնեն դրան: Նպատակը այն էր, որ նախքան 2019 թվականը 2.7 միլիոն բնակարան կառուցվի և հատկացվի քիչ եկամուտ ունեցող ընտանիքներին:

Աղբյուր՝ www.truthdig.com